حضرت رقیه سلام الله علیها، هر لحظه گریانم
گفتا رقیه عمه جان من زار و نالانم، هر لحظه گریانم
چون بلبلی کنج قفس سر در گریبانم، هر لحظه گریانم
از فرقت روی پدر تا کی بنالم من، بشکسته بالم من
یا رب چه سازم روز و شب منزل به ویرانم، هر لحظه گریانم
یا حضرت علی اکبر ع، رباعیات
خوش خرامان میروی جانا دمی آهسته رو
چون که میباشد دل من بهر دیدارت گرو
میروی ای جان من ای روح من در کارزار
گلشن عمر تو از یاد خزان گردد گرو
یا علی اصغر ع ********* مخمس به غزل حافظ
گلشنی دیدم شکایت دمبدم از خار داشت
همچو فردوس برین در بَر دُرِ شهوار داشت
دوش صید از دست صیادی ز مِی گلنار داشت
بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقار داشت
وندر آن برگ و نوا خوش ناله های زار داشت
زبان حال حضرت سکینه س
بلبلی در کربلا شد چهچه زن
بر سر نعش شه گلگون کفن
گفت بابا خیز و بنگر زینبت
گشته از هجر تو زار و ممتحن
زبان حال حضرت سکینه س
به دشت کربلا یاران سکینه با دلی مضطر
بیامد خدمت عباس و آن میر غضنفر
بگفتا ای عمو از تشنگی بین حال ما را
رسان بر کودکان آبی که باشد جمله در اخگر
زبان حال حضرت رقیه س
رقیه بگفتا حزینم پدر
نظر کن خرابه نشینم پدر
بخوابم ز غم چون غمینم پدر
که شاید تو را من ببینم پدر
نظر کن خرابه نشینم پدر
بهر تو گریانم نوحه ای برای علی اکبر
لیلا بگفتا با علی کِای نور چشمانم ، بهر تو گریانم
مادر به میدان میروی من زار و نالانم ، بهر تو گریانم
ای نوگل خندان ای مرغ خوش الحان رفتی از این بستان
ای یوسف کنعان من ای ماه تابانم ، بهر تو گریانم
نوحۀ علی اکبر ع و علی اصغر ع
شه دین گفتا به علی اکبر
که ندارم جز تو دگر یاور
مرو ای جانا سوی این لشکر
که شود لیلا ز غمت مضطر
نوحۀ حضرت ربابه خاتون
علی طفل صغیرم لائی لائی
ببین خشکیده شیرم لائی لائی
سرت را میگذارم بر سر دوش
دمی از گریه کردن شو تو خاموش
شدم بهر تو مادر زار و مدهوش
علی طفل صغیرم لائی لائی
ببین خشکیده شیرم لائی لائی
لای لایی ای گل بستان من
لای لایی ای مه تابان من
لای لایی ای شه صد پاره تن
إنَّ فِی الجَنَّةِ نَهراً مِن لبَن
لِعَلیٍ و لِزهرا و حسَین و حسن
