یا حضرت فاطمه صغری س********* مخمس به غزل حافظ
بگفت فاطمه دارد دلم هوای عراق
به گوش دل شنوم دمبدم ندای فراق
علیل و خوار و ذلیلم ز ابتلای فراق
مباد همچو من خسته مبتلای فراق
که عمر من همه بگذشت در بلای فراق
یا حضرت رقیه س (نوحه)
پای من از غم شده پر آبله
بس که دویدم عقب قافله
...
رقیه گفت ای پدر نازنین
شدم پس از مرگ تو بابا حزین
چرا نگفتی به من دلغمین
که رفتی و گشته جهان غلغله
زبان حال اباعبدالله الحسین ع بر بالین جوانش علی اکبر ع(جوانان بنی هاشم بیایید)
جوانان بنی هاشم بیائید
همه شال عزا گردن نمائید
که اکبر کشته شد از جور عُدوان
تن پاکش به خون گردیده غلطان
*******یا حضرت رقیه س*******
بلبلی اندر خرابه شد به قید غم دچار
از فراق گل نبودش لحظه ای صبر و قرا
ر
بلبل باغ حسینی از غم روی پدر
در فغان و آه و زاری همچو ابر نوبهار
رقیه بنت الحسین ع
در میان باده نوشان من خمار افتاده ام
خود ندانم در کجا بهر چه کار افتاده ام
اینقدر دانم چو موری در بیابان فنا
از برای نیم جو دیوانه وار افتاده ام