شهادت ابامحمد الحسن ابن علی ع
هفتم شهر صَفَر از نو مصیبت شد به پا
چون که در کام حسن زهر جفا شد آشنا
در عزایش جملگی اهل زمین و آسمان
گشته گریان از فراقش خسرو گلگون قبا
یا مجتبی حسن ع ************ تضمین به غزل حافظ
فلک ظلمی به آل مصطفی کرد
فغان و ناله و شیون بپا کرد
بسی جور و جفا بر مجتبی کرد
سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه ها کرد
شهادت امام حسن مجتبی ع
ایدل بیا که گشت مصیبت ز تو بپا
ماهی به بحر گریه کند مرغ در هوا
مسموم شد ز بهر جفا مجتبی حسن
نور دو چشم فاطمه فرزند مرتضی
شهادت امام حسن مجتبی ع
شه خونین جگر ای نوگل بستان رسول
نور چشمان علی غنچۀ گلزار بتول
گشتی از بهر چه امروز جدا از بر من
چه کند بی تو به دوران دل غم پرور من
میلاد امام حسن کریم اهلبیت ع
مژده ای یاران که عالم شد گلستان سر بسر
نیمۀ ماه مبارک لطف حق شد جلوه گر
بلبل بستان زهرا سبط پاک مصطفی
چهچه زن آمد خجل گردید از رویش قمر
زبان حال حضرت موسی ابن جعفر ع
گویم از موسی ابن جعفر آن شه کون و مکان
در ره حق شد فدا با کُند و زنجیر گران
با زبان حال میگفت آن شه بحر وجود
کِای خدا گشتم در این زندان حقیر و ناتوان
شطیطه و معجزۀ حضرت موسی ابن جعفر ع
خواهم از موسی ابن جعفر شمه ای سازم بیان
لیک حیرانم چه گویم از امام انس و جان
نام او موسی ولیکن صد چو موسایش غلام
آدم و نوح و خلیلش جمله بر در پاسبان
در مصیبت امام جعفر صادق ع
امروز روز ماتم آل پیمبر است
امروز در مدینه چنان روز محشر است
امروز علم و عالمِ فقه و اصول رفت
یعنی عزای نور دو چشمان باقر است
در فضائل حضرت امام صادق ع
معدن فضل و علم و جود و هنر
ششمین حجت خدا جعفر
میوۀ باغ حضرت زهرا
به تمام جهانیان سرور
در فضائل حضرت محمد باقر ع
گویمت اینگونه اینک از امام پنجمین
آن سلیل مصطفی سبط امیرالمؤمنین
رفت اندر دیر نصرانی نماید جلوه گر
نور خود را بهر او با آن کلام آتشین
