زبان حال قمر بنی هاشم ع ******* مخمس به غزل حافظ
گفت عباس دلاور که کنم میدان را
همچو صحرای قیامت چو زنم جولان را
نیست پروائی از این فرقۀ بی ایمان را
رونق عهد شباب است دگر بستان را
میرسد مژدۀ گل بلبل خوش الحان را
زبان حال ابالفضل ع با برادر **********
گقت سقای یتیمان با شه آزادگان
ای ولی حق تو مولایی منم چون بندگان
بندگی بر آستانت افتخار من بود
گر تو فرمائی قبولم ای ملائک پاسبان
زبان حال در مصیبت ابالفضل العباس ع
سقای طفلان حسین عباس نام آور
گفت ای گروه بی حیا ای فرقۀ کافر
طفلان شاه کربلا از تشنگی مضطر
یک قطرۀ آبی دهید ای قوم بد اختر
زبان حال حضرت عباس ع
شب به دور خیمه ها عباس آن میر سپاه
بود در گردش که ناگه دید از دوری سیاه
گفت برگو کیستی این نیمه شب بودی کجا
از دم شمشیر میسازم تو را ایندم تباه
زبان حال در رثای حضرت ابالفضل ع
ای زمین کربلا ای مهد آل بوتراب
نوجوانان حسین شد دست و پا از خون خضاب
بس نمودی ای سپهر کینه جو ظلم و جفا
تشنه لب شاهنشه دین در کنارش نهر آب
زبان حال ابالفضل ع با برادر
ایدل اگر به کوی حسینی گذر کنی
بر قتلگاه و خیمه گه شه نظر کنی
از آه کودکان ز عطش بس حذر کنی
جن و ملک ز آه و فغانت خبر کنی
زبان حال ابالفضل ع با برادر
ایدل اگر به کوی حسینی گذر کنی
بر قتلگاه و خیمه گه شه نظر کنی
از آه کودکان ز عطش بس حذر کنی
جن و ملک ز آه و فغانت خبر کنی
زبان حال قمر بنی هاشم ع با برادر
داستانی یادم آمد شیعیان با حال زار
از علمدار حسین عباس شیر کاروان
گفت با شاه شهیدان کِای شه لب تشنگان
ده اجازه تا نمایم من علم را استوار
زبان حال ابالفضل ع با برادرش امام حسین ع
گفت عباس برادر که چه غوغا باشد
شورش و فتنه در این دشت چو بر پا باشد
یا حسین بهر غریبی تو گردد شب و روز
هر که را با خط سبزت سر سودا باشد
زبان حال حضرت عباس ع در وقت به میدان رفتن
کرد چون عباس عزم جنگ با آن کوفیان
در حضور شاه دین گفت ای شه لب تشنگان
خرگه سلطان دین گردیده چون فصل خزان
گشته بر پا العطش در این زمین تا آسمان
اذن فرما ای برادر جان به عباس فگار
