میلاد امام حسین صلوات الله علیه
بلبل بزن تو چهچه که شد فصل نوبهار
یکتا گلی به گلشن حق گشته آشکار
قمری غزل سرای که هنگام عید شد
طوطی شکرشکن شد و طاووس چون هَزار
زبان حال اباعبدالله الحسین ع با حضرت زینب س
شد محرم گلسِتان افسرده شد
گلبن آل علی پژمرده شد
شد محرم خسرو گلگون قبا
گشت چون وارد به دشت کربلا
میلاد حضرت حسین ابن علی ع، رباعیات
ساقی بریز باده که هنگام لاله شد
یک جام می ز دست تو بر ما حواله شد
مطرب بزن تو دف که شده وقت امتحان
ساغر بیا که قسمت ما یک پیاله شد
یا اباعبدالله الحسین علیه السلام
لحظه ئی در فکر بودم با دل پر آتشینم
یادم آمد کربلا زان پادشاه بی معینم
گفت با لشکر که ای لشکر در این صحرا بجز من
کیست فرزند علی یا سبط خیرالمرسلینم
یا لَیتَنا کُنّا مَعَک یا اباعبدالله ع
در خوان حق هستی لَمَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
در هر دلی هستی محک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
ای سبط پاک مصطفی ای نور چشم مرتضی
ای وارث باغ فدک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
یا اباعبدالله الحسین علیه السلام ********** تضمین به غزل سعدی
گفت شاه شهدا وعدۀ دیدار آنجاست
مادر و جد و پدر چون گل بی خار آنجاست
عمّ والاگهرم جعفر طیّار آنجاست
خرم آن بقعه که آرامگه یار آنجاست
راحت جان و شفای دل بیمار آنجاست
یا لَیتَنا کُنّا مَعَک یا اَبناءالحسین ع
در خوان حق هستی لَمَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
در هر دلی هستی مَحَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
ای سبط پاک مصطفی ای نور چشم مرتضی
ای وارث باغ فَدَک یا لَیتَنا کُنّا مَعَک
ورود کاروان حسینی به کربلا و زبان حال حضرت اباعبدالله ع
کاروانی از مدینه میرسد در کربلا
کوفیان کردند استقبال از مهر و وفا
خیر مقدم گفته شد بر میهمانان عزیز
آب را بستند اول آن گروه بی حیا
السلام علی الشیب الخضیب ع
گویم از جسم حسین آن خسرو گلگون قبا
از جفای کوفیان گردید اندر خون تَپان
در میان قتلگه فرمود با زینب چنین
خواهرم رُو کن پرستاری زنان و کودکان
السلام علی الشیب الخضیب
حسین در کربلا آمد شتابان
زبان حال گفت آن ماه تابان
در اینجا نعش من پامال گردد
لبم از تشنگی تب خال گردد
