میلاد حضرت حسین ابن علی ع، رباعیات **********************
میلاد حضرت حسین ابن علی ع، رباعیات
ساقی بریز باده که هنگام لاله شد
یک جام می ز دست تو بر ما حواله شد
مطرب بزن تو دف که شده وقت امتحان
ساغر بیا که قسمت ما یک پیاله شد
بلبل بزن تو چهچه که گردیده نوبهار
قمری به دشت و کبک به دامان کوهسار
سیمرغ نغمه خوان شده در پشت کوه قاف
طوطی برون شد از قفس آمد به لاله زار
نرگس بنفشه سوسن و نسرین و یاسمن
هم نسترین و لادن و داوودی و لبن
یکسر خجل ز نکهت عطرش به بوستان
محبوبه گشته مشک فشان سبزه در چمن
سرو است با صنوبر و صندل به عود و کاج
سنبل نهاده بر سر خود همچو لاله تاج
دشت و دمن تمام پر از ارغوان شده
اینک رسیده وقت که ببینیم نقش عاج
لاهوتیان تمام به عرض سلامِ عام
با جبرئیل سوی زمین کرده ازدحام
از بهر تهنیت همه با عطر و عود و مشک
اندر حضور فاطمه با همسر گرام
نوزادتان مبارک و میمون و شاد باد
فرخنده گوهری است که نامش خدا نهاد
فُطرُس چو جسم خویش بمالید بر قُماط
آزاد گشت و پر به سوی آسمان گشاد
پرواز کرد و رفت به عرش برین رسید
میکرد فخر زان که خدا دادش این نوید
آزادۀ حسینی از امروز تا به حشر
جام می از شفاعت او قطره ای چکید
شعبان رسید نور خداوند دادگر
میلاد شاه تشنه لبان گشت جلوه گر
هستند شیعیان همه امروز در نشاط
اما به یاد کرببلا دیدِگانِ تر
هر گلبُنی نخست شود سبز در جهان
آنگاه بارور بشود بهر باغبان
بنگر که گلبن گل گلزار فاطمه
اول دهد ثمر به همانند زعفران
گویم حسین فاطمه تا حشر بارور
از بهر هر کسی همه وقتش بود ثمر
جایش به دوش احمد و دامان فاطمه
صد حیف سوی کرببلا میکند سفر
برگشت جبرئیل ولی با دو صد فغان
گفتا چگونه مطلب خود را کنم بیان
این ماهپاره زینت آغوش مصطفی
گردد شهید از ستم و جور کوفیان
گردید بزم و جشن در آن لحظه چون عزا
گریان شدند فاطمه و شوی و مصطفی
گویا بیاد کرببلا بود فاطمه
بهر حسین و زینب و کلثوم بی نوا
"رونیزیا" به سر زن و شیون کن و فغان
ای کلب آستان حسین شاه تشنگان
گاهی به مدح آل علی گه تو در نوا
در روز رستخیز تو را باشد این نشان
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
