مبعث رسول الله صلی الله علیه وآله و ذریته ، دوبیتی ***********************

مبعث رسول الله صلی الله علیه وآله و ذریته ، دوبیتی

 

گفت جبریل امین اندر حرا

السلام ای سرور دین مصطفی

از سوی حق من پیام آورده ام

تا شوی بر خلق عالم رهنما

 

ارمغان آوردم از حی قدیم

نام او گردیده قرآن کریم

تا شود از بهر مردم مدعا

خیز از جا باز کن از خود گلیم

 

دعوت خود آشکارا کن همی

بر جراحتها تو بنما مرهمی

جمله مردم رو به جهل آورده اند

هست لازم یک طبیب محرمی

 

چون تو هستی صاحب خُلق عظیم

زین جهت باید شوی ما را ندیم

ما تو را کردیم صاحب اختیار

حکم کن چون حکم قرآن کریم

 

از حرا شد جانب منزل روان

آمد و آمد شه کون و مکان

حلقه بر در زد خدیجه گفت کیست

گفت در را باز کن ای مهربان

 

در گشود و دید نوری روی او

همچو والیل است تار موی او

گفت قربان تو ای نیکو لقا

منتظر بودم بیائی روبرو

 

در جبینت نور حق باشد عیان

چیست برگو با من ای آرام جان

گفت نور بعثت پیغمبری است

این بود از لطف خلاق جهان

 

رُو بیاور یک دِثاری در برم

تا دمی راحت کنم ای همسرم

شه بخوابید و بیامد پیک حق

گفت برخیز ای گل سیمین بَرَم

 

راحت و آسوده خوابیدن یقین

نیست در کار ای شه دنیا و دین

رُو به سوی مردم بی بند و بار

تا شود خالی جهان از مشرکین

 

او ز جا برخاست قد را کرد علم

کوچه و بازار مکه زد قدم

گفت من از جانب پروردگار

از برای رهنمائی آمدم

 

اولین کس با دو صد شوق و ادب

همسرش آن بانوی عالی نسب

دست بیعت داد ازو بیعت گرفت

با تبسم هر دو لبها چون رطب

 

بعد آمد خسرو دُلدُل سوار

کرد بیعت با هزاران افتخار

گفت شاها بر دَرَت دربان منم

هست ایمانم به تو هم کردگار

 

یا علی با ابن عمّ خود بیا

یکدمی اندر زمین کربلا

بین حسینت تشنه لب افتاده است

گشته "رونیزی" ز غم اندر نوا

 
 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....

 

 

 

دِثار=جامه ای از جامه ها که به تن ملصق نباشد مانند چادر و جبه و عبا

دثار، مقابل شعار. جامه ای که بر بالای جامه ٔ دیگر پوشند و آن جامه ٔ زیرین را شعار گویند. دثار