یا خیرالمرسلین لولاک لما خلقت الافلاک ***************************

یا خیرالمرسلین لولاک لما خلقت الافلاک

 

بلبل تو بیا دمی به بستان

شو چهچه زن ای هِزار دستان

تا وصف کنم جمال دلبر

آن کس که بود حبیب یزدان

 

ای مایۀ عزت و امیدم

مانند تو در جهان ندیدم

بیخود نکنم سخن پرانی

چون وصف تو را ز حق شنیدم

 

فرمود خدای بر تو لولاک

لولاک لما خلقت الافلاک

عالم همه بنده و تو شاهی

شاهی که به عرش رفت چالاک

 

نام تو قرین چو با خدا هست

مخلوق ز خالقش جدا هست

حق با تو یکی بود به هر دل

میم است که فرق این دوتا هست

 

مابین تو با خدا چهل سال

رمزی است نه از جلو نه دنبال

سِرّش ز وسط شده معما

چون کُنج لبی نشسته یک خال

 

کانون محبت و وفائی

سرچشمۀ فیض کبریائی

نام تو محمد است و احمد

سر خیل تمام انبیائی

 

هر کس که به کوی تو گذر کرد

بر سنبل موی تو نظر کرد

مبهوت شد و گزید لب را

از سوز دلش جهان خبر کرد

 

جبریل به درگه جلالت

وامانده شود پیِ وصالت

چون مظهر حسن کردگاری

حوران همه بندۀ جمالت

 

صد یونس و شیث و نوح و آدم

موسی و خلیل و عیسیِ دم

چون بنده به آستان قدست

آمادۀ خدمتند هر دم

 

یعقوب و شعیب و لوط و هم هود

در محضر تو هزار داوود

هستند چو بندگان به کویت

در بارۀ تو خدای فرمود

 

صدیق به آن جمال زیبا

شد پاره ز تن قمیص دیبا

در آینۀ جمال نورت

میبود همیشه در تماشا

 

والشمس بود ضیاء رویت

والیل بود نشان مویت

نسرین و بنفشه با قَرَنفول

نرگس خجل آمده ز بویت

 

خورشید ز روی تو خجل شد

از نور تو ماه منفعل شد

غلمان همه زین جمال مهوش

از عشق تو جمله خون به دل شد

 

ای مظهر لطف و حی داور

در بحر گنه منم شناور

غواص توئی بگیر دستم

در کوی تواَم ز ذرّه کمتر

 

من عشق تو را به سینه دارم

با خصم بد تو کینه دارم

خوفی نبود مرا ز طوفان

بالله چو توئی سفینه دارم

 

من مهر تو را به جان خریدم

از هرچه بجز تو دل بریدم

گر لطف کنی به وقت رفتن

گویم که خوش از قفس پریدم

 

من منفعلم ز کرده هایم

شرمنده همی ز گفته هایم

چون قابل وصف تو نیَم من

کن لطف به نظم بی بهایم

 

هستی تو پدر به بینوایان

در کرببلا شه شهیدان

اطفال یتیم بینوایش

بودند ز تشنگی در افغان

 

"رونیزی" مضطر دل افگار

کلب سر کوی شاه ابرار

در برزخ و قبر و حشر برگوی

صلوات به آل بیت اطهار

 
 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....

 

 حدیث لولاک

حدیثی که از پیامبر اسلام ص به عنوان حدیث قدسی نقل شده

با این مضمون که اگر پیامبر نبود افلاک خلق نمی‌شدند 

و اگر علی ع نبود خداوند پیامبر را خلق نمی‌کرد 

و اگر فاطمه س نبود خداوند پیامبر و علی را نیز خلق نمی‌کرد.