زینب کبری س ام المصیبه **************************
زینب کبری س ام المصیبه
زینب چو دید حسینش به روی خاک
بگرفت روی دست چو قرآن چاک چاک
گفت ای عزیز فاطمه نور دو عین من
بنگر که گشته اهل و عیالت ز غم هلاک
زین العباد گشته بسی زار و ناتوان
زنجیر و غل به گردن و بیماریش چه باک
یادم نمی رود ز جفای مخالفان
این جسم نازنین تو در دشت خوفناک
روی زمین فتاده چو ماهی به بحر خون
ای نونهال فاطمه روحی له الفداک
چون چاره نیست ای گل بستان احمدی
من می روم به کوفه چو با قلب دردناک
رو کرد در مدینه بگفتا به جد خویش
بنگر حسین برابر خورشید تابناک
نی در بدن لباس و نه بر سر عمامه ای
نی بر تنش کفن که سپارند به زیر خاک
برگو به مادرم که بیاید به کربلا
بیند که گلشنش شده خشکیده روی خاک
رو کرد در نجف به سوی باب خود علی
گفتا که یا علی شده زینب همی هلاک
"رونیزیا" تو چون سگ درگاه زینبی
این افتخار هست تو را روز هولناک
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
