در فضائل سید علاءالدین حسین ابن موسی ابن جعفر ع، معروف به آستانه ****************

 در فضائل سید علاءالدین حسین ابن موسی ابن جعفر ع، معروف به آستانه 

ای علاءالدین حسین داری ز اعلا برتری

محو و حیران جمالت زهره و هم مشتری

 

در گلستان علی هستی چو گل ای گلعذار

بوستان احمدی را پر زر و پر زیوری

 

نوگل گلزار زهرا ای ملائک پاسبان

از حسین و هم حسن داری نشان دلبری

 

ای سلیل حضرت سجاد ای نور بصر

وصف تو این بس که از نسل امام باقری

 

صادق آل محمد هست جداً مجد تو

موسیِ جعفر تو را باب است خود نیک اختری

 

بلبلان شیدای رویت باغبان از بهر تو

حوریان دارند از تو انتظار همسری

 

کوه و دشت و باغ و صحرا جملگی از مقدمت

گشته روشن ای مه من از ثریا تا ثری

 

صد چو خورشید و قمر بر درگه رویت غلام

حور و غلمان و جنان بهر تو در افسونگری

 

عاشقان روی تو دارند هر دم اشتیاق

تا نمائی رخ کنی عشاق را غارتگری

 

بارگاهت هست چون گلدستۀ باغ جنان

زائرینت در طواف مرقدت همچون پری

 

آستانت هست جانا کعبۀ بیچارگان

در میان نونهالان همچو شاخ عنبری

 

بالاخص شیرازیان از پرتو لطف تواَند

سرفراز و راحت و آسوده در صورتگری

 

جد مظلومت حسین در سرزمین کربلا

کشته شد آن شاه دین بر سر نبودش یاوری

 

نوجوانان جملگی شد غوطه ور در خون خود

قاسم و عباس و عون و جعفر و هم اکبری

 

عابدش بیمار بود و زینبش بی غمگسار

اهل بیتش جمله در افغان به حال مضطری

 

گشته "رونیزی" مدیحت هست امیدش چنان

وقت جان دادن بیائی تو نمائی سروری

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....