زبان حال باب الحوائج موسی ابن جعفر ع *************
زبان حال باب الحوائج موسی ابن جعفر ع
موسیِ جعفر بگفتا با فغان
کنج زندان با خداوند جهان
ای که هستی ناجی جن و بشر
میکنی بیرون ز آب و گِل شجر
طفل را اندر رحم بیرون کنی
رزق او شیر و عسل از خون کنی
گشته ام از ظلم هارون خون جگر
کن خلاصم ای خدای بحر و بر
گشته ام من سیر از این زندگی
هست زنجیرم چو طوق بندگی
راز خود را با که سازم آشکار
جز در و دیوار نبود غمگسار
ای مصیبت مونس دیرینه ام
زهر کین آتش زده بر سینه ام
در غریبی مبتلایم غم نصیب
نی دوائی نی غذائی نی طبیب
دانۀ زنجیر گردیده غذا
داروی دردم بود لطف خدا
یک وصیت گویمت ای با وقار
با همین زنجیر در خاکم سپار
تا که در محشر شکایتها کنم
نزد پیغمبر حکایتها کنم
لیک باشد آرزو در دل مرا
وقت مردن بر سرم آید رضا
ناگهان آمد سریر ارتضا
بر سر بالین بابا از وفا
گفت بابای غریبم السلام
ای شه بی غم نصیبم السلام
گو چرا همچون غریبانی پدر
دست بسته کنج زندانی پدر
در جوابش گفت ای مه پیکرم
من علیک ای نور چشمان ترم
در کجا بودی تو ای سیمین لقا
آمدی در کنج زندان بلا
گشت روشن ای پدر چشمان من
از خجالت ای مه کنعان من
بعد من ای پادشاه انس و جان
کن امامت بر تمام شیعیان
رو مدینه ای گل نسرین عذار
شو به اطفالم تو یار و غمگسار
جد مظلومش شه گلگون کفن
شد چو دشت کربلا او را وطن
چون علی اکبر فتاد از صدر زین
گفت ای بابا بیا حالم ببین
شه چو آمد بر سر آن نوجوان
دید همچون گل شده در خون تپان
همچو بلبل اکبرش در برگرفت
چهچه زن شد ناله از غم سر گرفت
گفت از داغ تو شد قدم کمان
زندگی دیگر نخواهم در جهان
یکدمی برخیز ای رعنا جوان
گشته زینب از فراقت نوحه خوان
هست "رونیزی" به صد شور و نوا
روز و شب از بهر شاه کربلا
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
