زبان حال در مصیبت طفلان مسلم ع
*************زبان حال در مصیبت طفلان مسلم ع
دو بلبل در گلستان شد نواخوان
تمام بلبلان از غم در افغان
گهی اندر قفس بودی گرفتار
گهی اندر بیابان زار و حیران
چو شد در خانۀ صیاد جایش
دو صید اندر کمند افتاد نالان
بسی آن هر دو بلبل چهچه زن شد
که گویا شد خزان فصل گلستان
یکی گفتا که دیدم خواب سنبل
یکی گفتا که دیدم خواب بستان
در این هنگام صیاد اجل شد
به سوی بلبلان آن گه شتابان
گرفت آن بلبلان بی نوا را
که شد آوازشان خاموش و بی جان
نمیدانم چرا این هر دو بلبل
مکان کردند اندر کنج ویران
مگو بلبل بگو طفلان مسلم
پیمبر گشته از غم او نواخوان
چو آمد آن دو طفل ناز پرور
به سوی خانۀ حارث شتابان
زن حارث بسی خوشحال گردید
بگفتا جان من بادا به قربان
شما ای بلبلان باغ مسلم
کجا بودید ای نور دو چشمان
بگفتند آن دو مه با حالت زار
که ره گم کرده ایم ای ماه تابان
اگر بر تو میسر باشد ای زن
پذیرائی به ما کن بهر یزدان
فلک بین این سپهر کینه جو را
ببین این صید و آن صیاد نادان
چو آمد آخر شب آن ستمگر
بگفتا با زن محزون نالان
که بس امروز از غم خسته گشتم
دویدم چون پیاده در بیابان
که ناگه آن لعین بی حیا دید
به گوشش میرسد صوت غریبان
ز جا برخواست آن مرد ستمگر
تجسس کرد دید آن ماهرویان
بگفتا کیستند این نیمۀ شب
که باشد همچو بلبل زار و حیران
بگفتند آن دو طفل زار و مضطر
که ما هستیم امشب بر تو مهمان
امان گر هست تا بر تو بگوئیم
که مسلم هست باب ما یتیمان
جفا کرد و بزد سیلی به آنها
که گویا منکسف شد ماه تابان
ببست آن گیسوان عنبرین را
که زهرا شد به جنت زار و گریان
در اینجا نکته ای آمد بیادم
ز طفلان حسین و قوم عدوان
به دشت کربلا عُشر محرم
تمامی دربدر شد در بیابان
بزن بر سر تو "رونیزی" فغان کن
که شد طفلان مسلم زار و حیران
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
