زبان حال علی اکبر ع *************
*********زبان حال علی اکبر ع
گفت اکبر آن مه نیکو لقا
یا حسین ای خسرو دشت بلا
کِای پدر بنگر که وقت رفتن است
روبروی این گروه بی حیا
جملگی رفتند یاران زین جهان
العطش بنگر دمی در خیمه ها
شه به پاسخ گفت ای نور دو عین
مرحباً بِک ای گل گلزار ما
بوسه زد شه بر علی گفت ای پدر
رو به میدان ای شبیه مصطفی
شاهزاده همچو حیدر شد سوار
شد چو احمد عازم کوه حرا
چهره پنهان کرد در زیر نقاب
بر سرِ او خودِ والشمس الضّحی
همچنان میگفت آن بدر منیر
میروم در راه حق گردم فدا
بر کفَش شمشیر بر کتفش سپر
جلوه گر شد چون قمر اندر سما
گشت روشن از رخ او رزمگاه
هل مبارز گفت چون باد صبا
هی به مرکب زد چنان شیر ژیان
بانگ فریاد و امان شد بر هوا
نعرۀ الله البر برکشید
گشت لشکر جملگی در قهقرا
همچو شیر افتاد بین روبهان
در فلک احسنت گویان شد بپا
بار دیگر نزد شاه تشنه لب
آمد و گفت ای پدر جان از وفا
شه چو بلبل اکبرش در بر گرفت
بوسه زد بر صورت آن مه لقا
ثانیاً سرو خرامان شد روان
کرد جولانگاه را چون آسیا
ناگهان از گردش این روزگار
تارک شهزاده از غم شد دوتا
کرد رو در خیمۀ سلطان دین
گفت رفتم ای شه بی اقربا
شه چنان باز شکاری در رسید
دید گشته نوگلش چون طوطیا
جسم فرزندش چو گل در بر گرفت
تا شود تسکین قلبش شایدا
سر به زانو هم به سینه برنهاد
لب به لب بگذاشت همچون غنچه ها
گفت ای بابا علی رفتی و من
مانده ام تنها در این دشت بلا
هست "رونیزی" امیدش وقت مرگ
بر سرش آید شه گلگون قبا
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
