میلاد امام رضا ع امام رئوف (رباعیات)

میلاد امام رضا ع امام رئوف

بلبل گلزار زهرا چهچه زن در گلستان

آمد و شد گلستان صد بهتر از باغ جنان

گشت خورشید ولایت طالع و شد آسمان

از فروغ روی او روشن هزاران کهکشان

مرحبا فرخنده مولودی که بُد چون پرنیان

 

در طلوع فجر صادق شد طلوع روی او

صد هزاران همچو آدم بنده اندر کوی او

حور و غلمان و جنان حیران ز عطر و بوی او

آیۀ والیل میباشد نشان از موی او

نوح و ابراهیم و موسی بر درش چون بندگان

 

چهچه زن بلبل که اینک فصل ریحان آمده

ژاله بر لاله چکیده ماه تابان آمده

طوطی و طاووس و هدهد چون غزلخوان آمده

قمری و دراج و تیهو چون شتابان آمده

جملگی از بهر پابوس شه کون و مکان

 

سرو و کاج و عود و صندل جمله در طنازیند

آهوان در دشت مشغول چرا و بازیند

مهوشان و گلرخان در کار تیراندازیند

میش و گرگ و دشمنان با دوست در یک بازیند

چون بود میلاد شاه دادگستر این زمان

 

ای صبا برگو به تَکتُم مرحبا از این پسر

کس نزاید در زمانه چون تو این قرص قمر

کو بود نور دو چشم حضرت خیرالبشر

صاحب ملک ولایت اَینما تاجش به سر

مادر گیتی نزائیده است فرزندی چنان

 

مات و حیرانم کنم چون مدحتش اندر جهان

آن که باشد حجت حق رهبر کون و مکان

سبط پاک مصطفی پور امیر مؤمنان

تاج کرمنا به سر از هل اتی دارد نشان

عالم آل محمد هادی گمگشتگان

 

نیمۀ ذالقعده شد یاران گلی از نو پدید

تیرگی در عالم ناسوت شد یکسر سفید

میدهد باد صبا هر لحظه بر گلشن نوید

غم مخور جانا که اینک مظهر داور رسید

بندۀ درگاه او صدها سلیمان زمان

 

خرم و خوشحال و خندان موسی جعفر شده

روز عیش و شادی اولاد پیغمبر شده

در ثنایش ساکنان عرش حق یکسر شده

مضمحل شد باطل و حق جلوه گر از سر شده

مژده ای یاران که شادی شد نصیب شیعیان

 

نام نیکویش علی اما لقب باشد رضا

معدن فضل و کمال و چشمۀ جود و سخا

هر کسی روی نکویش دید گفتا والضحی

آفرین بر این لبان و ابروانش مرحبا

در پناه حق بود این کودک شیرین زبان

 

نار شد سر بسته کوثر موج زن اندر شعف

بانگ احسن احسن از ملک و ملک شد هر طرف

دوستانش را بگو اندر قیامت لا تخف

گشته میلاد رضا پور علی شاه نجف

آن که باشد در قیامت شافع درماندگان

 

ماهی اندر بحر و آهو بر و خوشخوان در قفس

جملگی از شوق میگویند با هم یکنفس

وقت آزادی رسیده آمده فریادرس

هر که رو آرد به سویش یا که گردد ملتمس

میدهد حاجات او را آن امام مهربان

 

یا علی بعد از ثنایت با دلی پر از نوا

گویم از تو یا که از جدت شهید کربلا

از سنان و نیزه و خنجر و یا زهر جفا

ای که هستی یادگار مصطفی و مرتضی

میشوی مسموم چون گردد خراسانت مکان

 

گشته "رونیزی" چو کلبی بر سر کوی رضا

هست امیدش بگیرد دست او را از وفا

گه ثنا گو هست گاهی نوحه گر گه در نوا

بالاخص بر شاه مظلومان شهید کربلا

دمبدم در زاری و در شیون و آه و فغان

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....

 

تکتم =نام دیگر نجمه خاتون مادر حضرت رضا