ای زمین کربلا ای عرش والای خدا **********

*******ای زمین کربلا **********

ای زمین کربلا ای عرش والای خدا

ای که گشتی خوابگاه خسرو گلگون قبا

هر که جنبد در تو او را نیست محتاج بهشت

چون عجین گردیده ئی با خون سبط مصطفی

ای زمین کربلا از چه نگشتی دل کباب

دست عباس دلاور شد جدا از بهر آب

فرق اکبر شد دوتا از ظلم و جور کوفیان

از عطش در حال غش اصغر به دامان رباب

.

ای زمین کربلا دائم تویی عنبر فشان

لاله و ریحان بروید هر زمان در این مکان

چون بود قبر شهیدانی که اندر راه حق

جان فدا کردند هر یک دین حق شد جاودان

جسم قاسم پایمال سم اسبان گشت چون

شد حسین از داغ فرزند برادر دل چو خون

گفت ای جان عزیزم آمدم اما چه سود

روی خاک افتاده ای مانند سروی واژگون

ای زمین کربلا ای تربت پاک حسین

ای که هستی عالم مُلک و مَلک را نور عین

شد جلوس فاطمه در تو ولیکن نوحه گر

دید چون در قتلگه بس تیر و شمشیر و سنین

گفت بابا این حسینم هست کورا از جفا

تشنه لب رأس شریفش را بریدند از قفا

کودکانش جملگی باشند در زندان غم

زینبم باشد اسیر محنت و رنج و بلا

دست عباس علمدارم ز تن افتاده است

اصغرم بر روی دست باب خود جان داده است

اکبر رعنا جوانم همچو ماهی غرق خون

قاسمم پامال اسبان بین چسان افتاده است

هست امید تو "رونیزی" رَوی در کربلا

دست بسته در حضور خسرو گلگون قبا

همچو کلبی با نیاز و عجز گویی یا حسین

وقت رحلت رس به دادم حق بابت مرتضی

جز تو ما را نیست غمخواری در آن وقت و زمان

لطف فرما و کرم کن ای شه لب تشنگان

چشم امیدم به درگاه تو با عباس تو

خوش بود آیی به بالینم تو ای آرام جان

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....