*******معاد*******

*******معاد*******

ایدل رمضان رفت و تو هم می روی از پی

افسوس که عمرم همه در جهل بشد طی

 

هر روز بُدم منتظر بار سبک روح

تا در بر من آید و شاید دهدم می

 

آن روز که تقدیر شد از آمدن او

در خواب فرو رفتم و غفلت ز پیاپی

 

بیدار چو گشتم اثر از یار ندیدم

بیخود شدم از خویش و زدم از عقبش هی

 

هرچند که فریاد زدم سود نبخشید

گفتا که گذشت آذر و نوبت شده بر دی

 

هر تخم که کشتم همه بی برگ برآمد

چون فصل زراعت نبدم مطلع از وی

 

یک لحظه نظر کن بنگر دور کهن را

چون کرد به کاووس و به شیرویه و با کِی

 

 

رفتند یکایک همه با حال پریشان

با قلب پر از حسرت و با نالۀ چون نی

 

    راهی است پر از خوف و خطر توشه فراوان

خواهد که رسی منزل و مرکب نشود پی

 

این توشه بود حب علی در دم آخر

مسرور کسی هست کزین جام خورد می

 

گر لطف خدا شامل من گشت بگویم

لعنت به کسی باد که او در طمع ری

 

آمد به صف کرببلا آن سگ ملعون

بنمود سر خسرو دین را به سر نی

 

فریاد ز سکان سماوات برآمد

خورشید نهان گشت و قمر شد خجل از وی

 

زینب به سر و سینه زنان گشت در آن روز

گفتا که بشد عمر من از هجر رخت طی

 

ای کلب سر کوی حسینی تو شب و روز

"رونیزی" مضطر بنما ناله چنان نی

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....