حضرت صغری ع*******مخمس به غزل حافظ

         حضرت صغری ع*******مخمس به غزل حافظ

خوش بود گر پدرم بار دگر باز آید

اکبر آن نوگل خندان به برم باز آید

اصغر آن غنچۀ نشکفته پرم باز آید

اگر آن طائر قدسی ز دَرَم باز آید

عمر بگذشته به پیرانه سرم باز آید

 

از چه من روز و شبان غرق بلا و مِحَنم

بهر عباس چو بلبل به فغان چهچه زنم

دارم امید بیاید گل باغ حسنم

کوس نو دولتی از بام سعادت بزنم

گر ببینم که مه نوسفرم باز آید

 

من ندانم چه کنم تا پدرم بار دگر

بر سرم آید و بینم رخ او بار دگر

کی بیایند عزیزان ز سفر بار دگر

دارم امید که این اشک چو باران دگر

برق دولت که برفت از نظرم باز آید

 

کاش دستم به سر و زلف چو زیبایش بود

سر و جانم به فدای قد رعنایش بود

پرتوی از رخ خورشید دلارایش بود

آن که تاج سر من خاک کف پایش بود

پادشاهی بکنم گر بسرم باز آید

 

گو به زینب که منم عمه تو را همچو کنیز

من که بیمار و علیلم نبود راه گریز

گر نیاید به برم کرده بسی رنج و ستیز

خواهم اندر عقبش رفت و به یاران عزیز

شخصم ار باز نیاید خبرم باز آید

 

روز شب منتظر راه عراق و وطنم

تا بیاید علی اصغر گل شیرین سخنم

جان ناقابل خود را به فدایش بکنم

گر نثار قدم یار گرامی نکنم

گوهر جان به چه کار دگرم باز آید

 

گشته تبخال لبانم که دلم شد مجروح

اینقدر گریه کنم غرق شود کشتی نوح

از فراق پدرم تا برود بیرون روح

         ماتمش غلغل چنگ است و شکر خواب صبوح

ورنه گر بشنود آه سحرم باز آید

 

جده نامد پدر و اکبر و عباس جوان

عاقبت درد یتیمی کشدم در دوران

خواهرانم همگی دربدر و سرگردان

هرچه من گریه کنم نیست برایم درمان

تا مگر اصغر بی بال و پرم باز آید

 

ناگهان دید که مرغی لب بامش خونین

سر به زیر پر و بالش بنشسته غمگین

میکند زمزمه آهسته چه با صوت حزین

گفت ای مرغ نداری خبر از این مسکین

هر زمان خاک مصیبت به سرم باز آید

 

بهر اصغر چو شدی نوحه گر و هم واعظ

کردی اشعار تو تضمین به شعر حافظ

گفت "رونیزی" از آن لحظه که آید قابض

آرزومند رخ چون مه شاهم حافظ

همتی تا بسلامت ز درم باز آید

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....