محبوبة النبی س بعد از وفات پیامبر ص
محبوبة النبی س بعد از وفات پیامبر ص
چون پیمبر رفت از دار جهان
روز و شب شد کار زهرایش فغان
با زبان حال می گفت ای پدر
رفتی و شد دخترت بی خانمان
آتش اندر خانه ام افروختند
در به پهلویم زدند این امتان
تازیانه بازویم نیلی نمود
صورتم همرنگ شد با آسمان
عزتم بعد از تو بابا شد تمام
بینوا شد خسرو کون و مکان
بعد گفتا با علی سلطان دین
ای پسر عم عزیز و مهربان
لحظه ای از مرحمت بنشین برم
بهر من یک سورۀ قرآن بخوان
چون که هنگام جدایی آمده
گلشن عمرم شود این دم تمام
کن حلالم ای شه دنیا و دین
هرچه بد کردم ببخشایم از آن
یک وصیت از وفا بنما قبول
خود بده غسلم که دارم امتنان
نیمه شب بردار و بر خاکم سپار
تا نگردد با خبر این مردمان
پشت و پهلویم شکست از ضرب در
بس جفا کردند بر من در جهان
سیرم از عمر و نخواهم زندگی
دائماً هستم به فکر کودکان
بر حسن هم بر حسینم گریه کن
زینب و کلثوم گردد ناتوان
من چه گویم ای پسر عم عزیز
از جفای شمر و جور کوفیان
جسم عریان حسینم بر زمین
با عزیزانش چو گل فصل خزان
زینبم گردد اسیر و دربدر
در خرابه می شود او را مکان
ناگهان چون بلبل افتاد از نوا
در فغان اندر زمین و آسمان
هست "رونیزی" سگ کوی بتول
وقت مردن افتخار او به آن
التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم صلوات
اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم
ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....
