ای شمر لعین لعنةالله علیک

ای شمر لعین لعنةالله علیک

ای که کردی چنان سگ غدّار

حمله بر نسل احمد مختار

 

آفرین مرحبا از این اشعار

پدرت خوک مادرت کفتار

 

خود ندانی که از نژاد که ئی

 گویمت از یزید بد کردار

 

شعرهایت تمام بند به بند

بزنم بر سرت چنان افسار

 

تا نگویی به زادۀ زهرا

حرف لایق به خود تو ای غدّار

 

آیۀ ظن اِنَّ بعض الظّن

در نظر آر تا شوی بیدار

 

گر قبول تو نی بوَد قرآن

پس تو با اهل این کتاب چه کار

 

بایدت گفت در جهان هستی

سگ دم دار و گرگ آدمخوار

 

شمر نامی شدی تو ای ملعون

با عزیزان حق کنی پیکار

 

هرچه گویم تو بیش از آن باشی

چونکه هستی ز فرقۀ کفار

 

نور دین برحق است ای ملعون

 گر تو باطل نئی بیا بازار

 

هم طرفدار سیّدم به جهان

هم که خصم تو اجنبی کردار

 

گفته ای بد به مرد ای نامرد

 شرم نا کرده ای تو از کرار

 

روز محشر دهد سزای تو را

آن خداوند قادر قهار

 

گر کنی توبه زین سخنهایت

کُندت باب توبه برخوردار

 

ورنه در ثانی ای لعین دغا

بفروشم تو را سر بازار

 

زنده باد مؤمنین حق گو را

مرده باد خائنین بد رفتار

 

گو تو "رونیزیا" برای خدا

حرف حق را دمی مکن انکار

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

 ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....