میلاد حضرت زینب س

 میلاد حضرت زینب س

مژده ای بلبل که گل اندر گلستان شد پدید

نور حق شد جلوه گر چون ماه تابان در رسید

 

دامن زهرا پر از عطر و گلاب و عنبر است

زینب آمد قدسیان از بهر تعظیمش خمید

 

مصطفی و مرتضی خندان و زهرا بانشاط

مجتبی از شوق هر دم زینبش را میمکید

 

خرم و خوشحال و خندان شد حسین ای دوستان

همسفر از بهر او خلاق عالم آفرید

 

نائب الزهراست زینب زینت بابش علی

در میان بانوان الحق خدایش برگزید

 

مات و حیرانم چگویم وصف این دخت بتول

آن که صدها هاجرش باشد مثال زرخرید

 

در طلوع فجر صادق شد طلوع روی او

وه چو نوزادی که زهرایش چنان جان پرورید

 

صورتش والشمس و والیل است زلف عنبرش

سرو قدش همچو طوبی سوی اعلا سر کشید

 

گشت خورشید از جمال با کمالش مضمحل

خامه بشکست از کف صدها رقیب و هم عتید

 

مریم و بنت مزاحم چون ندیمان در برش

دمبدم گویند اینک گل به گلشن آرمید

 

گرچه زینب زن بود اما ز مردان جهان

برتری دارد که مدحش کرده قرآن مجید

 

ساکنان عالم لاهوت خندان همچو گل

حوریان در غرفه ها در بزم و شادی همچو عید

 

جملگی ناسوتیان همچون غلامان بر درش

روز و شب دارند دست العفا با صد امید

 

طوطی و طاووس و هدهد جمله در دشت و دمن

کبک در کهسار گوید باد نوروزی وزید

 

قمری و دراج و تیهو با هما در لاله زار

گویی از منقار هریک آب حَیوان می چکید

 

نرگس و نسرین و سنبل تاج زرین زد به سر

لادن و محبوبه شد با نسترن لرزان چو بید

 

زینبا کلب درت "رونیزی" است از جان و دل

وقت رحلت دمبدم بر لطف تو دارد امید

 

حیف او در کربلا از ظلم می گردد اسیر

میرود با کودکان در شام در بزم یزید

 

بر سر نعش حسین گوید که ای نور دو عین

قسمت من شد اسیری تو ز غم گردی شهید

 

چون روم اندر وطن گویم به زهرا مادرم

شد جدا در کربلا دست علمدار رشید

 

فرق اکبر شد دوتا حلقوم اصغر پاره شد

قاسمم شد طوطیا چون غنچه پیراهن درید

 

مهدی آل محمد اینچنین فرموده است

خون بگریم از برای عمه ام حتی الورید

 

زن به سر "رونیزیا" هر لحظه برگو یا حسین

بر سر کویت چو کلبی آمدم با صد امید

 التماس دعا - برای شادی روح شاعر مرحوم  صلوات

اللهم صل علی محمد و آله و ذریّته و عجل فرجهم و فرجنا بهم و احشرنا معهم

 ذریّه یعنی = نسل، فرزندان، سُلاله، دودمان، احفاد....