زبان حال حضرت اباعبدالله ع با علی اکبر ع **********مخمس به غزل حافظ
ای نوجوان به سوی خدا میفرستمت
در کربلا به سیل بلا میفرستمت
با آه دل به سوز و نوا میفرستمت
ای هدهد صبا به سبا میفرستمت
بنگر که از کجا به کجا میفرستمت
زبان حال اباعبدالله بر بالین برادر **********
سرور دین شاه دشت کربلا
بر سر بالین عباس از وفا
آمد و گفت ای علمدار رشید
خیز یکدم ای مه سیمین لقا
زبان حال امام حسین ع با یاران و اصحاب *******
چون شه دین خسرو گلگون کفن
وادی کربُبلایش شد وطن
گفت با یاران و اصحاب عزیز
این زمین باشد همان مقصود من
زبان حال حضرت اباعبدالله ع با ابالفضل العباس ع *******
شیعیان اندر زمین کربلا
گشت وارد خسرو گلگون قبا
گفت با عباس آن شیر ژیان
کِای علمدار سپاه با وفا
زبان حال اباعبدالله ع با علی اکبر ع
به دشت کربلا یک گلعذاری
فتاد از صدر زین با بی قراری
بگفتا ای پدر بنگر به حالم
خزان گشتم به هنگام بهاری
زبان حال اباعبدالله ع بر بالین علی اکبر ع *********
به دشت کربلا یاران شده امروز بستانی
بسی هم لاله و ریحان بپا گشته گلستانی
گلستانی ز شاه دین چو شد در کربلا وارد
در آندم باغبان دلخون که شد فصل زمستانی
یک نظر کردم به دشت کربلا دیدم چنان
اهل بیت شاه خوبان جملگی اندر فغان
لحظه ای در فکر ماندم تا روم در قتلگاه
ناگهان دیدم صدای العطش از کودکان
زبان حال دل با امام حسین ع و .....
ایدل برای خدا رو به کربلا
در تحت قبّۀ شه دین کن تو التجا
اول سلام کن به حسین و برادرش
چون هر دو جان یکی بُد و در جسم شد دوتا
زبان حال امام حسین ع بر بالین جوانش
حسین آمد به بالین جوانش
روان شد اشک غم از دیدگانش
بگفتا ای گل باغ پیمبر
ز جا برخیز ای شه زاده اکبر
زبان حال امام حسین ع با حضرت زینب س
گفت با زینب شه گلگون قبا
میروم ایندم به سوی اشقیا
خواهرم رو مرکب مرگم بیار
بهر قربانی شوم یکدم سوار
